Vanuit Nepal een verhaal over het mooie en gezellige Beijing. Onze laatste stuk treinreis beviel erg goed. We zaten met een gezellig frans echtpaar. De grensovergangen vielen dit keer erg mee! Terwijl we juist hadden verwacht dat de chinese controle het strengst zou zijn... Al controleerde ze de pasfoto wel goed, en moest ik opstaan, vervolgens m'n bril afdoen en vroegen ze me vriendelijk of ik even kon glimlachen. Dan beijing. Voor het eerst geen transfer en moesten we toch echt zelf uitzoeken hoe we bij het hotel kwamen... Dit ging nog best goed, maar de tas dragen was een ander verhaal... Mijn rug begon na zo'n 20meter al te zeuren, en vervolgens begon ik natuurlijk ook te zeuren... Een lief vriendje heeft toen de bikkel gespeelt en de twee grote tassen gedragen. De handbagage tas was net licht genoeg voor mij :) We zaten in een erg gezellig hutong-straatje in een leuk hotel waar ze (overdreven) aardig waren;als we binnenkwamen stonden ze altijd op met een "welcome back!!". Het viel ons sowieso op dat de chinezen erg aardig en gezellig waren. Ook met temperaturen net boven nul wordt er veel op straat geleefd, ze schieten een soort shuttle over, spelen een bordspel en elke avond kwamen er op een plein ruim 50 man bij elkaar om te dansen, steeds dezelfde dans, maar elke keer op andere muziek. Echt enorm leuk om te zien! De chinees als toerist is een ander verhaal... Tijdens onze uitstapjes (verboden stad, chinese muur, beijing zoo en olympic park) bleek dat deze chinezen echt hysterisch kunnen doen. Zo waren we panda's aan het kijken, we stonde vooraan, en toen de panda begon te bewegen (ook best speciaal, ze slapen 20uur per dag denk ik) begonnen alle chinezen te gillen en te duwen. Echt bizar. De chinese muur was ook een hele belevenis. Na opgezocht te hebben welke bus we waar moesten hebben op pad gegaan. Daar zagen we de bus steeds over de grote weg rijden, maar waar ze vandaan kwamen was een raadsel... Na veel gezoek opgegeven en naar het, enigszins aan het vervallen maar wel indrukwekkend, olympisch park gegaan. Eenmaal in het hotel erachter gekomen dat we helemaal de verkeerde metro halte genomen hadden.. En idd, na de goede metro genomen te hebben was het zo gevonden. Zo hebben we een dag later alsnog de muur beklommen! Vreemd is dan weer dat alle chinezen een kant van de muur opgaat en de andere kant totaal verlaten is... Zo hebben we iig rustig kunnen wandelen! Dan was het tijd om china te verlaten. Na een ietwat vertraagde vlucht in kunming aangekomen. Daar moesten we helaas de nacht overbruggen voor de volgende vlucht. Na eerst overal weggestuurd te zijn geworden zijn we onder een doek en over een schot geklommen om bij een soort cafeetje te komen waar banken stonden waar al meer mensen lagen te slapen. Nadat de security langs was gelopen zonder iets te zeggen overtuigd dat dit echt geen probleem was. Zo heb ik nog heerlijk wat uren kunnen slaoen op t vliegveld. De vlucht naar kathmandu was ook te laat. Maar we hebbenonderweg een hele aardige nepalees ontmoet. Hij heeft ons uitgenodigd een feest, holi, bij hem te komen vieren. Dat gaan we waarschijnlijk doen volgende week. Meer daarover in het volgende verslag, waarin ook de eerste indrukken van nepal zullen komen...