We zijn er: Nepal! 1 maart zijn we aangekomen. Opgehaald door Henk van Cross borders en samen een taxi genomen.. Al bleek het niet eenvoudig het guesthpuse te vinden. De taxi stopte zo'n 10x omde weg te vragen aan 'zn vrienden'. En na 3x tevergeefs het hotel te bellen en te beweren dat t nr niet bestond heeft Henk ons gered door zelf te bellen, en het nr opeens toch wel bleek te bestaan.. Welkom in Nepal ;) Dan Kathmandu.. We zaten in het drukke toeristische Thamel. De eerste ervaringen buiten waren nogal overweldigend. Ik kon geen twee meter lopen zonder een; "reiksha?, taxi?, trekking?, tigerbalm?" te horen. Daarbij moest je ook nog uitkijken dat je niet aangereden werd door een motor,nscooter, fietser, reiksha of taxi, en dat je niet van een stoepje of in een gat in de weg viel. En tussen dit allesdoor wilde ik per se zomerkleren kopen, wat niet meeviel met al die hippykleren en verkopers die je lastigvallen als je rustig iets wil bekijken. Al met al was ik best overdonderd en voelde ik me niet direct op me gemak. Maar alles went (behalve een.. ;) ).. En een dag later liep ik ontspannen door de straat, voertuigen en verkopertjes ontwijkend en begon ik zelfs te onderhandelen en heb ik een wijde broek gekocht.. Verder zijn er al wat uitstapjes geweest, naar durbar square, naar de mooie en leuke monkey temple en naar patan. Vanuit patan zijn we naar harisiddi gelopen omnHoli te vieren bij Lacchu, de jongen uit t vliegtuig. Helaas kregen we lacchu niet te pakken en hebben we ons met zn 2en moeten vermaken. Wat geen probleem was tijdens de prachtige wandeling. In harisiddi komen niet vaak toeristen waardoor wij alle aandacht kregen... Met holi wordt de lente gevierd en de komst van de moesson herdacht (even simpel gezegd).en het is eigenlijk een watergevecht met heel het land. Je gooit(gekleurd) water en poeder over elkaar en roept; HAPPY HOLI!!! Een hele ervaring... Helaas maar een paar fotos aangezien met een camera rondlopen niet echt veilig is. Toen was het al bijna tijs om afscheid te nemen van Tim... Dit viel niet mee helaas. Het was heerlijk om samen te reizen en ik vond het toch wel spannend om alleen verder te gaan. Gisterochtend is ie gegaan. Ik heb me spullen ook gepakt en ben eerst naar Bharat gegaan, bij hem ga ik waarschijnlijk een trekking boeken samen met een nederlands meisje dat nu vrijwilligerswerk aan het doen is. We vertrekken dan volgende week voor 8dagen. Maargoed ik alleen in kathmandu stond natuurlijk gelijk aan verdwalen. Wat dit keer niet helemaal mn eige schuld was.. Het hotel had een verkeerde straat aangewezen... Toen ook gemerkt dat nepalezen je niet willen teleurstelle en ze je altijd een kant op sturen als jede weg vraagt, ook al hebben ze geen idee... Al met al kwam ik dus iets te laat. Daarna naar een hindoestische tempel gelopen aan de bagmati rivier. Hier vinde ook hindoeistische crematies plaats, de rivier is een heilige rivier voor hen. De crematies zijn gewoon te zien voor toeristen.. Wat toch wel apart is.. Naast een meisje zittende het aanschouwd. En na een;"where are you from" erachter gekomen dat ze ook nederlands was. Heerlijk even nederlands te kunnen kletsen en deze ervaring toch met iemand te kunnen delen. We zijn daarna samen nasr het boedhistische bodnath gelopen. Erg mooi! Zei nam later de taxi terug naar katmandu. Ik ben nog hier. Vandaag meteen een bijzondere dag te pakken. Als ik het goed begrepen heb herdenken ze op 10maart de volksopstand van tibetanen tegen de chinezen. Aangezien de nepalese regering aan de chinese kant staat tegenwoordig wordt deze herdenking/demonstraties flink de kop in gedrukt... Best apart om te zien en best beangstigend, er loopt hier zoveel (ME uitziende) politie rond. Maar toeristen staan hier buiten en laten ze met rust heb ik melaten vertellen. Verder is het hier heerlijk vertoeven, en ga ikmorgen nog een kloosterbezoeken waar ik misschien ook een paar nachten ga verblijven.