Introductietijd voor het vrijwilligerswerk! Tien dagen om het land, de culuur en de andere vrijwilligers te leren kennen. De eerste twee had ik de afgelopen weken ook al redelijk goed lern kennen.. Maar de groep beviel direct goed. Na een weekje redelijk alleen te zijn geweest leuk weer wat mensen om me heen te hebben. We begonnen met nepalese les en les in lesgeven. Het nepalees lijkt onmogelijk te leren maar het eerste liedje en de eerste zinnen zitten er in. Vooral 'chahidaina!!', I dont need, hebben we veel geoefent op straat. Bij de meeste verkopertjes helpt het. Bij een riksha niet, waarna Merel sarcastisch zei 'yes, all seven of us want to get in your riksha please!' Die man blij en wij hem nog 5min. achter ons aan... We houden het maar bij chahidaina.

Daarna op naar Chitwan National Park. Hier zijn we meerdere keren de jungle in gegaan, te voet, per jeep en per olifant. Vooral met de jeep was een heel avontuur.... We zijn twee neushoorns tegengekomen (erg gaaf!), een paar apen, een handjevol pauwen en wat wilde zwijnen. Verder zagen we een verse tijgerafdruk. Nadat we gehoord hadden dat er die ochtend in het park een local was opgegeten (nouja, vermoord) door een tijger waren we blij dat het bij een afdruk bleef. Halverwege de tocht begon het verdacht donker te worden, en niet veel later zaten we redelijk doorweekt in de jeep. Nadat we dachten dat het niet veel erger kon kwamen mega-hagelstenen en wat takken naar beneden wat veel geschreeuw opleverde.. Ook de onweer bleek recht boven ons te hangen. Enorm verkleumt kwamen we bij de jeepstop aan, waar vandaan we nog een rivier moesten oversteken. Dit zagen we alleen niet echt zitten door de onweer... Een nepalese gids die alleen maar lacht wanneer we 'what to do?!' vragen helpt dan ook niet echt. Na 5 min. schuilen onder een zeil met meer gaten dan zeil toch gegaan. De bootman was gevlucht, dus twee helden hebben gezwommen om de kano te halen en ons in de ondergelopen kano naar de overkant geholpen.. Na een sprintje door een straat vol modder waar daarvoor nog verschillende soorten poep (incl. olifanten..) lagen, kwamen we verkleumt en doorweekt aan bij het resort. Weer wat overleefd!

Verder was de olifantensafari geniaal. Heerlijk met z'n vieren in een oncomfortabel bakje twee uur op een olifant hobbelen. Ons gelach, geklets en gegil werden niet echt gewaardeerd.. Maar wat wil je als je iemand met hoogtevrees en een ander met een spinnenfobie op een giga olifant door een jungle stuurt.. Om de andere toeristen tevreden te stellen koos onze olifantenman voor de alternatieve route, regelrecht de bosjes in. Dit hielp niet echt tegen ons gegil ;) Verder kwamen we onderweg een kip tegen. Aan de reactie van de olifantenman toch wel een hoogtepuntje, wanneer zie je nou een wilde kip? We besloten maar lekker enthousiast te reageren, was het mannetje ook weer blij. Uiteindelijk nog een neushoorn in de rivier gezien, waar wij met onze olifant op een paar meter afstand door het water langsaf banjerde. Erg gaaf!

Dan een van de leukste dingen! Olifant wassen. Met zn 3en op een olifant klimmen, waarna die water over ons ging sproeien. Als ie daar klaar mee was liet ie zich gewoon omvallen, waardoor wij de rivier in gemikt werden. Erg leuke ervaring :)

Na deze 3dagen was het tijd om naar Pokhara te gaan (alweer). Na een vroege wekker (half 5) naar Sarangkot gegaan voor de sunrise. Met de annapurna en the fishtail op de achtergrond een erg mooie zonsopgang gezien. En we waren very lucky want buiten die ochtend was er weinig helder weer.. Daarna een mooie wandeling door de village gemaakt, waar de lokale kinderen erg leuk waren. Een kindje bleef naar Wendy wijzen en nepalees praten, bleek het kindje te zeggen; she is soo white, she is soo white!!

Verder veel gerelaxt. We hadden rond 5en vaak onweer en regen dus dat was jammer. Maar ook dat heeft z'n voordelen, In de stromende regen, onder een paraplu schuilend en naar het hotel lopend hoorde we fluisterend vanuit een shop; 'rain discount?!'. Niet te geloven wat voor kortingen ze hier verzinnen, al is dit tot nu toe mijn favoriet. De discpunt hebben we maar even afgeslagen.

Terug in Kathmandu konden we eindelijk naar ons appartement! Hier breng ik de komende twee maanden door met drie andere vrijwilligers. Een groot, relaxt appartement, maar we hadden een flinke dag nodig om te boenen... Nu heerlijk gesetteld en eindelijk al me spullen uitgepakt. Doordat we 12april nieuwjaar hadden konden we deze week nog niet werken maar we starten maandag! Wat niet verkeerd uitkwam want Tim is in town :)

Dat nieuwjaar was nog een hele ervaring. Het is voor Tim en mij het derde nieuwjaar, na Nederland en Mongolie. Het is hier 2069 geworden, ze zijn onze tijd dus ver vooruit... (al zou je dat niet altijd zeggen..) Het nieuwjaar verliep volkomen ala Nepal. Rond tien voor 12 riepen ze om dat we nog n kwartier hadden. Vervolgens zei die rond vijf over 12, nog 1 min. En rond 00.10 hoorde we een vaag 10... 9... 8... door een microfoon murmelen, waardoor wij ipv happy new year roepen alleen enorm hard konden lachen. Nieuwjaarsdag zijn we naar Bhaktapur gegaan. Daar hebben ze al een week lang een tempel op houten wielen door de stad getrokken. Vandaag werd er een houten stam van 25m, onder luid gejoel omhoog gehezen. Hier hebben we zo'n anderhalf uur naar gekeken, dit gaat niet heeeel soepel namelijk en is ook nog eens levensgevaarlijk... Maar wel enorm leuk om dat te zien, hier zeggen filmpjes meer dan duizend woorden of foto's, dit moet je ooit zien.. bizar! s Avonds gooiden ze de stam weer om, zo luiden ze hier het nieuwe jaar in...

Happy new year!

PS: De verhalen worden er niet korter op, maar maak ook zo veel mee.. Het spijt me! Verder iedereen bedankt voor het meelezen, meeleven en reageren, enorm leuk om de reacties te lezen. De fotos komen er vanmiddag op!